D.P.V. Lambrichts, S. Vennix, G.D. Musters, I.M. Mulder, J. Vermeulen, S. van Dieren, H.A. Swank, W.A. Bemelman, J.F. Lange
Vrijdag 25 mei 2018
10:00 - 10:07u
in Parkzaal
Categorieën: Colorectaal (benigne), Orale presentatie, Vrije voordrachten (V-sessie)
Parallel sessie: V24 Colon benigne & maligne
Eerder retrospectief onderzoek suggereert vergelijkbare postoperatieve mortaliteits- en morbiditeitspercentages na een Hartmann procedure (HP) of sigmoïdresectie met primaire anastomose (PA) voor geperforeerde diverticulitis met purulente of fecale peritonitis, waarbij na PA het stoma vaker werd opgeheven. In deze prospectieve, gerandomiseerde studie werden de uitkomsten van beide behandelingen onderzocht.
In deze multicenter, gerandomiseerde, open-label studie, werden patiënten met geperforeerde diverticulitis met purulente of fecale peritonitis, na diagnostische laparoscopie, gerandomiseerd (1:1; leeftijdsstratificatie [
Tussen juli 2010 en juni 2016 werden 130 patiënten (92 purulente, 38 fecale peritonitis) gerandomiseerd voor HP (n=66) en PA (n=64). Bij 17 PA patiënten (27%) werd geen deviërend ileostoma aangelegd. Geen significante verschillen in baselinekarakteristieken werden gevonden tussen patiënten met purulente en fecale peritonitis, behalve voor de Mannheim Peritonitis Index (21 vs. 27.5, p<0.001). Het primaire eindpunt was significant verschillend ten faveure van PA (log-rank, p=0.001), zonder verschillen in korte- en lange termijn morbiditeit en mortaliteit. Korte termijn morbiditeit na continuïteitsherstel was lager in de PA-groep (3 [8.1%] vs. 13 [30.2%] patiënten, p=0.023). Kwaliteit van leven was niet verschillend.
PA heeft een significant betere stomavrije één-jaars overleving ten opzichte van HP, zonder significante verschillen in korte- en lange termijn morbiditeit en mortaliteit, en verdient daarom de voorkeur in de behandeling van geperforeerde diverticulitis met purulente en fecale peritonitis.