N Bogunovic, J.P. Meekel, D Micha, W Wisselink, J.D. Blankensteijn, P.L. Hordijk, K.K. Yeung
Donderdag 24 mei 2018
17:05 - 17:12u
in Auditorium
Categorieën: Orale presentatie, Vaatchirurgie arterieel, veneus & diabetische voet, Vrije voordrachten (V-sessie)
Parallel sessie: V04 Vaatchirurgie 1
De pathofysiologie van abdominale aorta aneurysmata (AAA) is nog grotendeels onbekend. Gladde spiercellen (SMC) spelen een belangrijke rol in het behouden van de structuur van de aortawand. Het doel van deze studie is om de functionele contractiliteit van SMC van AAA-patiënten te bestuderen en te relateren aan AAA-groei en ruptuur.
Primaire SMC werden geïsoleerd uit aortabiopten van AAA-patiënten (n = 20) en post-mortemtransplantatie-donoren als controles (n = 4). Contractiliteit van SMC werd gemeten op de “electrical cell-substrate impedance sensing”(ECIS) na stimulatie met ionomycine. Expressie van SMC-markergenen en SMC-fenotype regulerende genen werd gemeten met RT-PCR. Bevindingen werden verder gecorreleerd met de karakteristieken van de patiënten.
Uit onze pilot studie bleek dat er een trend was van lagere SMC-contractie bij AAA-patiënten dan bij controles (p = 0,07). Er was geen significant verschil tussen geruptureerde en niet-geruptureerde AAA-patiënten, maar we vonden een significante negatieve correlatie tussen SMC-contractiliteit en AAA groeisnelheid (Rs = -, 719, p = 0,045). Een subgroep van de patiënten vertoonde lagere contractiliteit (<50%) na stimulatie. AIM2 genexpressie was versterkt aanwezig in deze subgroep met lage contractiliteit (p=0,043). Bovendien was AIM2 negatief gecorreleerd met contractiliteit (r = -0,413, p = 0,040) en positief met CRP (r = 0,592 p = .002).
Onze resultaten tonen dat verminderde SMC-contractiliteit een rol speelt in de pathofysiologie van aorta aneurysmata. Het kan het gevolg zijn van een verhoogde ontsteking in de mediale laag die leidt tot verstoring van de aortawandstructuur. SMC-contractiliteit kan een nieuwe focus zijn voor therapeutische targeting.