S. Dijkink, P. Krijnen, A. Hage, G.M. van der Wilden, G. Kasotakis, A. Salim, J.C. Goslings, F.W. Bloemers, S.J. Rhemrev, D.R. King, G.C. Velmahos, I.B. Schipper
Vrijdag 25 mei 2018
9:51 - 9:56u
in Baroniezaal
Categorieën: Poster presentatie, Traumachirurgie, Vrije voordrachten (V-sessie)
Parallel sessie: V21 Trauma 2 (deel 2/2)
De incidentie en aard van penetrerend letsel verschilt tussen landen. Verschillen in klinische ervaring en ziekenhuisvolumes kunnen uitkomsten beïnvloeden. Het doel van deze studie was het vergelijken van karakteristieken en uitkomsten van patiënten met penetrerend letsel behandeld in Level-1 traumacentra in Boston, VS en de randstad in Nederland.
In deze retrospectieve cohort studie zijn 1331 patiënten (470 in 5 Nederlandse trauma centra [NLTC] en 861 in 3 Amerikaanse trauma centra [USTC]; Figuur 1) met tenminste penetrerend thoracaal en/of abdominaal letsel geïncludeerd. Ziekenhuismortaliteit was de primaire uitkomstmaat. Uitkomsten werden gecorrigeerd voor verschillen in case-mix door middel van multivariabele analyses.
Vuurwapen- (36.1%vs. 17.4%, p<0.001) en geweld gerelateerde (91.2%vs. 82.6%, p<0.001) verwondingen waren frequenter in USTC. USTC-patiënten hadden een hogere letselernst, maar vergelijkbare Revised Trauma Score. USTC-patiënten hadden vaker penetrerend letsel in het abdomen (24.2%vs. 18.9%, p=0.03), extremiteiten (9.4%vs. 4.9%, p=0.0003) en meerdere lichaamsregio’s (30.2%vs. 18.4%, p=0.001;Figuur 2).
Ziekenhuismortaliteit was vergelijkbaar (5.0%vs. 3.6% in NLTC, p=0.25). De gecorrigeerde odds ratio(ORcorr) voor ziekenhuismortaliteit in USTC vergeleken met NLTC was 0.95(95% betrouwbaarheidsinterval[BI] 0.35-2.54). Het aantal IC-opnames was vergelijkbaar (ORcorr0.96, 95% BI0.71-1.31, p=0.80), evenals ziekenhuisopnameduur en IC-opnameduur. USTC-patiënten werden vaker ontslagen naar huis (85.6%vs. 78.1%, p<0.001). Het percentage heropnames was vergelijkbaar (5.3%vs. 3.7%, p=0.17).
Ondanks de hogere incidentie van penetrerend trauma, voornamelijk vuurwapen gerelateerd, en hogere ziekenhuis-volumes in USTC, was de ziekenhuismortaliteit vergelijkbaar. Meer onderzoek is nodig om relevante verschillen in de traumasystemen te ontdekken die mogelijk bijdragen aan verschillen in uitkomsten, om de zorg voor traumapatiënten met penetrerend letsel verder te kunnen verbeteren.